Rootsville

The Muddy Waters Tribute Band (NL) Blues MOD (Move2Blues) Hasselt (09-01-2020) reporter: Marcel - photo credits: Rootsville info organisation: Move2Blues info band: The Muddy Waters Tribute Band © Rootsville 2020

Deze week volgen de optredens elkaar in ijltempo op. Na "Black Label" gisteren trokken we, voor mij toch, naar het verre Limburg wat ondertussen een maandelijkse gewoonte is geworden. Deze keer was "The Muddy Waters Tribute Band" te gast bij Danny & Co van "Move2Blues".

Op 7 januari 2019 was het precies 65 jaar geleden dat het nummer ‘Hoochie Coochie Man’ van Muddy Waters, geschreven door Willie Dixon, werd uitgebracht. Dit nummer is één van de bekendste blues nummers ooit. Hierdoor viert de Muddy Waters Tribute Band deze ‘verjaardag’ met ‘The Hoochie Coochie Tour’. Niet een aaneengesloten tour, maar een reeks van verspreide optredens.

"The Muddy Waters Tribute Band" beoogt niet een kopie te zijn van de oorspronkelijke Muddy Waters Band, maar is een eerbetoon aan de ‘Father of the Blues’ en is met name geïnspireerd door de jaren 70-tig shows en samenstelling van de band.

photo Robbert Fossen © Rootsville

Met een goede dwarsdoorsnede van het repertoire, dat Muddy en zijn band in die jaren speelde, neemt de Muddy Waters Tribute Band het publiek mee in de sfeer en vibe van één van de belangrijkste, invloedrijkste en bekendste blues artiesten en diens band die er ooit bestaan heeft. Geen Amerikanen, maar wel onze Noorderburen maken het goede weer in deze tribute band. Zo bestaat de band uit: Robbert Fossen (zang, gitaar), Lothar Wijnvoord (gitaar), Thomas Toussaint (harmonica), Ivan Schilder (piano, zang), Dirk Wagensveld (bas) en Lars Hoogland (drums).

Zonder denegrerend te willen zijn, was ik een beetje was sceptisch. Muddy is een icoon en niet zomaar te kopiëren. Maar dat verdween als sneeuw voor de zon toen de boys van start gingen. Deze maal in de grote zaal en dat was een strak plan. De zaal was zeer goed gevuld en iedereen was er volledig klaar voor. Na een stevige muzikale intro met een hoofdrol voor de mondharmonica van Thomas, kwam Robert Fossen de bühne op voor een knap ‘They Call Him Muddy Waters” , een nummer van de hand van Fossen zelf, op de voet gevolgd door ‘Trouble No More’, ‘Champagne & Reefer’ en het swingende ‘Kansas City’.

photo Thomas Toussaint © Rootsville

Het valt onmiddelijk op hoe de muzikanten geroutineerd zijn, perfect op elkaar ingespeeld, met een Fossen die met zijn warme, diepe stem rillingen over je rug laat lopen. Pluim voor het knappe solowerk van Lothar en de swingende piano van Ivan.
Toen kwam het nummer waar het allemaal mee begonnen was, het legendarische ‘Hoochie Coochie Man’, in een ver verleden geschreven door Willie Dixon. We kregen nog “Everything Gonna Be Allright’ voorgeschoteld en een lang uitgesponnen versie , met veel knappe solo’s , van ’19 Years Old’ om de eerste set af te sluiten. Dit was al schitterend. Je kon de geest van Muddy voelen zonder dat de band echt in het loutere kopiewerk verviel. Neen, ze voegden er hun eigen twist aan, wat het geheel zeer interessant en aangenaam maakte.

Na de obligate pauze werden dezelfde paden bewandeld met ‘Walking Through The Park’ en ’40 Days And 40 Nights’. Hierna swingde het met ‘Baby What You Want me To Do’, wat bij mijn weten een nummertje is van Jimmy Reed en niet van Muddy, but who cares?

De tweede set swingde als de tieten van Margriet Hermans op de rollercoaster van Bobbejaanland en er werden meer uptempo nummers gebracht, en de lijven van de aanwezigen kronkelden in het donker zoals bij ‘Rollin And Tumblin’ en op de boogietonen van ‘Caldonia’, een nummer dat in de jaren veertig voor het eerst werd opgenomen door Louis Jordan. Jumpblues van de bovenste plank. Terug naar Muddy met ‘That Same Thing’, waarna een spetterende ‘Mojo Working’ volgde met een hoop zingende aanwezigen. Toen iedereen dacht het het einde in zicht was, stopte Fossen het feestje, voor een zeer aangrijpende versie van ‘Electric Man’, te klasseren in de reeks “vettige blues songs”. Waarna op het eind, de band terug inviel en terug ‘Mojo Working’ inzette om deze schitterende avond af te sluiten.

Geen kopies van de originele songs, maar overal met een eigen insteek. Mooi opgebouwde set met een goede mengeling tussen trage en uptempo nummers, en met steed als doel de aandacht van de luisteraar te houden. Een band die als een geoliede machine op het podium staat, met muzikanten van grote klasse. “Muddy was in Da House last night”. Volgende "Move2Blues" volgt op 13 februari met niemand minder dan "Duke Robillard & The Wentus Blues Band" (album report).

Marcel

The Muddy Waters Tribute Band